Delegowanie pracowników do pracy za granicę

Posted 11 lutego 2020

Delegowanie pracowników za granicę celem świadczenia usług

W dniu 30 lipca 2020 r. wejdzie w życie kilka istotnych zmian w zakresie delegowania pracowników do innego państwa celem świadczenia usług. W tym dniu wszystkie państwa członkowskie UE wdrożą przepisy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/957/UE z dnia 28 czerwca 2018 r., która zmieni dyrektywę 96/71/WE dotyczącą delegowania pracowników w ramach świadczenia usług (Dz. Urz. UE z 2018 r., L 173/16).

Zmiany są poważne i warto się do nich przygotować. Aby przybliżyć czekające pracodawców i działy personalne zmiany przepisów, zaplanowaliśmy cykl szkoleń dla HR, które poprowadzi wybitny Ekspert, najlepszy w Polsce specjalista w obszarze delegowania pracowników.

Delegowanie pracowników do pracy za granicę – co się zmieni?

Zmiany, które wiążą się z wdrożeniem dyrektywy:

Zasada: „ta sama płaca za tę samą pracę w tym samym miejscu”

Pracodawcy, którzy delegują swoich pracowników do innego państwa członkowskiego UE (państwo przyjmujące) celem świadczenia usług muszą zapewnić im w całym okresie oddelegowania warunki zatrudnienia co najmniej takie, jakie zostały zagwarantowane pracownikom krajowym państwa przyjmującego w przepisach powszechnie obowiązujących na terytorium tego państwa. Jednym z tego typu warunków jest obowiązek zapewnienia pracownikom delegowanym wynagrodzenia na poziomie nie niższym niż minimalna płaca przewidziana w przepisach państwa przyjmującego.

Począwszy od 30 lipca 2020 r. pracodawca będzie miał obowiązek zapewnić nie tylko płacę minimalną, ale przede wszystkim zagwarantować płacę w wysokości wymaganej w części kraju (regionu), do którego pracownicy zostali oddelegowani oraz branży, którą reprezentują. Innymi słowy, trzeba będzie zapewnić pracownikom delegowanym takie wynagrodzenie (co do wysokości i struktury), jakie otrzymują pracownicy lokalni świadczący pracę w ramach tej samej branży.

Wykaz elementów składowych wynagrodzenia w zależności od regionu i branży, które w danym państwie uznano za obowiązkowe będzie można znaleźć na oficjalnej stronie internetowej danego państwa członkowskiego UE.

Obowiązek stosowania dodatkowych warunków w przypadku delegowania długoterminowego

Dotychczas obowiązujące przepisy w żaden sposób nie limitowały czasookresu delegowania.
Z dniem 30 lipca 2020 r. tego typu limit trzeba będzie stosować. A mianowicie, w przypadku, gdy okres delegowania przekroczy 12 miesięcy, pracodawca będzie zobligowany stosować nie tylko zestaw przepisów państwa przyjmującego dedykowanych pracownikom delegowanym, ale również niemalże wszystkich innych przepisów systemu prawnego państwa przyjmującego z wyjątkiem przepisów regulujących:

procedury, formalności i warunki zawierania i rozwiązywania umów o pracę, w tym klauzule o zakazie konkurencji;
uzupełniające pracownicze programy emerytalne.

Wspomniany 12-miesięczny okres może zostać wydłużony do 18 miesięcy w oparciu o umotywowane powiadomienie złożone przez pracodawcę delegującego w tym samym punkcie kontaktowym, w którym należy dokonać zgłoszenia delegowania (podjęcie pracy na terytorium państwa przyjmującego).

Przedmiotowy 12-to bądź 18-miesięczny okres będzie ustalany w oparciu o łączny czas trwania okresów delegowania poszczególnych pracowników delegowanych. Na jego poczet będą wliczane wszystkie przypadki, w których kolejny pracownik delegowany zastępuje pracownika poprzednio delegowanego do wykonywania tego samego zadania w tym samym miejscu.

Wykaz dodatkowych warunków/obowiązków, jakie należy spełnić po przekroczeniu limitu 12/18 miesięcy delegowania będzie publikowany na oficjalnej stronie internetowej każdego państwa członkowskiego UE.

Zmiany w delegowaniu za granicę pracowników tymczasowych

Jeżeli w roli pracownika delegowanego występuje pracownik tymczasowy, wówczas należy mu zapewnić minimalne warunki zatrudnienia adekwatne do aktualnego miejsca świadczenia pracy, natomiast o zmianie państwa świadczenia pracy należy niezwłocznie poinformować agencję pracy tymczasowej, czyli rzeczywistego pracodawcę tego typu pracownika (transnarodowe świadczenie usług).

Wprowadzenie tej zasady i związanego z nią szeregu obowiązków ma wyeliminować przypadki nadużyć, w których pracodawca użytkownik wysyłał pracowników tymczasowych poza państwo swojej siedziby i nie informował o tym agencji pracy tymczasowej. Co ważne nie zapewniał tym pracownikom warunków zatrudnienia wymaganych przepisami państwa rzeczywistego delegowania.

Trzeba zapewnić zwrot kosztów podróży służbowych w okresie delegowania

W przypadkach, gdy w okresie delegowania pracownik wykonuje zadanie służbowe polegające na przemieszczaniu po terytorium państwa przyjmującego (krajowa podróż służbowa) lub udaje się do innego państwa członkowskiego (zagraniczna podróż służbowa) – pracodawca zobligowany będzie pokryć wszystkie wynikające z tego tytułu koszty zgodnie z prawem państwa przyjmującego.

Konieczność wdrożenia postanowień dyrektywy 2018/957/UE spowodowała rozpoczęcie prac nad zmianami w polskiej ustawie z dnia 10 czerwca 2016 r. o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2206 ze zm.).

W dniu 29 stycznia 2020 r. projekt zmian został opublikowany na stronach internetowych Rządowego Centrum Legislacji. Ze szkoleniami ruszamy w czerwcu. Do tego czasu wszystkie państwa członkowskie powinny wypracować swoje wewnętrzne rozwiązania. Będziemy mówić o konkretach i pewnych przepisach!

Sprawdź również inne nasze szkolenia dla kadr

Autor artykułu: dr Piotr Wąż
Uznany ekspert i autor licznych artykułów i komentarzy do Prawa Pracy. Wieloletni prawnik Państwowej Inspekcji Pracy i członek Komisji Prawnej Głównego Inspektora Pracy.
Wykładowca OSiI Effect, autor popularnego cyklu szkoleń i wielu innych propozycji szkoleń z Prawa Pracy i BHP: