Jak zapewnić 14 dni wypoczynku zgodnie z art. 162 KP?
Urlop wypoczynkowy przysługuje każdemu pracownikowi. Ilość dni urlopu uzależniona jest od stażu pracy. Udzielając urlopu wypoczynkowego pracodawca kieruje się zasadami zapisanymi w Kodeksie Pracy.
I tak, zgodnie z zasadą niepodzielności urlopu wypoczynkowego, coroczna jego pula powinna być udzielona pracownikowi w sposób nieprzerwany do końca roku kalendarzowego, za który urlop ten przysługuje (art. 152 ust. 1 KP i art. 161 KP).
Zasada ta nie ma jednak charakteru bezwzględnego i dalsze przepisy kodeksowe przewidują parę wyjątków w tym zakresie (zob. art. 1672; art. 165; art. 166 KP).
Jednym z nich jest art. 162 KP, który dopuszcza możliwość podziału corocznej puli urlopowej na wniosek pracownika. Przepis ten zastrzega jednak, że w takim przypadku co najmniej jedna część wypoczynku powinna trwać nie mniej niż 14 kolejnych dni kalendarzowych.
Obowiązkiem pracodawcy jest zatem zadbać o to, aby każdy z jego pracowników skorzystał chociaż raz w roku z okresu wypoczynku nie krótszego niż 14 kolejnych dni.
Realizacja tego obowiązku nie nastręcza większych trudności pracodawcom, którzy stosują plany urlopów. W takim przypadku, już na etapie jego tworzenia pracodawca powinien zadbać o to, aby uwzględniając sugerowane przez pracowników terminy korzystania z urlopów spełnić wymóg wynikający z art. 162 KP.
Natomiast pracodawca, który nie tworzy planu urlopów lecz udziela ich na podstawie wniosków sukcesywnie składanych przez pracowników, powinien odmówić akceptacji takiego wniosku, którego uwzględnienie spowodowałoby, że pozostała do wykorzystania przez danego pracownika pula urlopu nie zapewniałaby mu co najmniej 14-dniowego wypoczynku.
Podkreślenia wymaga, że art. 162 KP wspomina o konieczności zapewnienia 14-dniowego „wypoczynku”, a nie 14-dniowego „urlopu wypoczynkowego”. Chodzi więc o zapewnienie okresu zwolnienia od pracy obejmującego kolejnych 14 dni, które nie muszą w całości zostać wypełnione dniami urlopu wypoczynkowego.
A zatem, ów 14-dniowy okres może zostać zapewniony w oparciu o dni wykorzystywanego urlopu wypoczynkowego, ale ponadto w oparciu o przypadające „po drodze” dni wolne od pracy, takie jak: niedziele, święta, dni wolne z tytułu przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy (np. wolne soboty), a w przypadku pracowników zatrudnionych w systemie równoważnego czasu pracy – o dni harmonogramowo wolne od pracy.
Przykład
Zgodnie z przyjętym rozkładem czasu pracy, pracownik świadczy pracę od poniedziałku do piątku. Zamierza skorzystać z urlopu wypoczynkowego w I połowie listopada 2019 r. Udzielając mu urlopu w wymiarze 9 dni w okresie od 4 do 15 listopada 2019 r. pracodawca spełni wymóg określony w art. 162 KP. Biorąc pod uwagę fakt, że pracownik nie będzie również świadczył pracy w dniach 1-3 oraz 16-17 listopada, w rzeczywistości będzie mógł skorzystać łącznie z 19 dni wypoczynku, poświęcając na ten cel tylko 9 dni urlopu wypoczynkowego.
Sprawdź również inne nasze szkolenia dla służb bhp i SIP
Autor artykułu: dr Piotr Wąż
Uznany ekspert i autor licznych artykułów i komentarzy do Prawa Pracy. Wieloletni prawnik Państwowej Inspekcji Pracy i członek Komisji Prawnej Głównego Inspektora Pracy.
Wykładowca OSiI Effect, autor popularnego cyklu szkoleń i wielu innych propozycji szkoleń z Prawa Pracy i BHP:
Delegowanie pracowników do pracy za granicę
Kontrowersje i trudne przypadki z zakresu bhp i prawa pracy
60 kazusów prawa pracy dla menedżerów
Tutaj znajdziesz inne ciekawe artykuły:
Dyskryminacja i mobbing w miejscu pracy
Ustawa o związkach zawodowych
Przechowywanie akt osobowych
